Rondwandeling vanuit het dorp Schmittlotheim
Voor deze wandelroute
volgen we de Großer
Rundweg. (2)
Deze route staat bekend als
het “Ökologischer Lehrpfad
Elsenbach”. Langs de hele
route staan kiosken met
informatie over dit gebied.
In totaal staan er langs deze
route 40 van deze kiosken.
We lopen langs de helling
van de Bracht omhoog.
Hierbij lopen we langs de vijver en de kleine waterval. Het pad is hier verhard. Het bladerdek is op het eerste stuk van de route
behoorlijk dik: we lopen door een beukenbos.
Na enige tijd komen we bij de mogelijkheid om een lus te maken naast het bestaande pad. Dit zogenaamde “Buchenwaldpfad”
is een alternatief stuk route dat even verder weer aansluit op de hoofdroute. Wij lopen gewoon verder op de hoofdroute.
Nog weer iets later zien we aan onze linkerhand de afslag voor de route van de Kleiner Rundweg. Ook deze lopen we voorbij.
Na ongeveer 600 meter komen aan de rand van het eerste stuk bos en staan we op het punt verder te wandelen door de velden.
We passeren de afslag naar Altenlotheim (3) en komen een paar meter
verder een grote steen aan de rechterkant van het pad tegen (4) . Dit is de
“Gedenkstein Siedlung Armesruhe”, die hier in 2001 is geplaatst ter nage-
dachtenis aan de inspanningen van burgers die in 1932 hier schapen gingen
hoeden. In die periode heerste er grote honger en armoede in Duitsland.
Op de verklarende tekst op het bord naast de steen staat ook nog even
fijntjes vermeld staat deze steen eigenlijk al 67 eerder had moeten worden
geplaatst, maar destijds is verhinderd door de nationalsocialistische-revolu-
tie van 1933.
Vanuit hier wandelen door een stuk open veld, waarbij we het bos op de
berg aan de andere kant van het dal (de Schneidersberg) prachtig zien
liggen.
We wandelen verder en komen aan het eind van het open veld op een punt waar we weer het bos in gaan. Hier staat een houten hek met deur en het
bekende gele bord met het uiltje. Het eerste deel van dit pad heeft een ondergrond van gras en stenen. Als het geregend heeft is het hier dus zaak om goed uit te kijken, want het kan behoorlijk glad zijn.
Gaanderweg verdwijnt het gras en wandelen we weer op een min of meer
verhard pad. De bomen worden nog dikker en we wandelen nog steeds
omhoog.
Nadat we ongeveer twee kilometer hebben gelopen vanaf de start komen we
op een kruising (6) Hier staan we bijna op het hoogste punt van de Bracht.
Het bord op de wegwijzer vertelt ons dat we ons bevinden op de Sauhütte en
wel op 440 meter hoogte.
Net vóór deze kruising ligt aan de rechter-kant van het pad, verscholen tussen de
struiken een klein huisje waar u even
rustig kunt zitten of kunt schuilen voor de
zon of de regen (5)
Op deze kruising slaan we linksaf.
Het pad vanaf hier is verhard en heeft
een licht dalende lijn. Het eerste stuk is
nog door het bos, maar al spoedid komen
we weer in een stuk open veld terecht.
We lopen dit stuk van het pad uit tot aan de volgende kruising (7) . Op deze
kruising volgen we het bord van de Großer Rundweg, dus slaan we linksaf, richting Schmittlotheim. Deze weg is nog steeds verhard en begint sterker te dalen. In het begin van dit stuk van de route lijkt het
zelfs wel of deze weg ooit geasfalteerd is geweest. In de maanden dat er nog water uit de heuvels komt horen we de beek in het dal aan onze linkerhand stromen.
Halverwege komt u twee grote mierenhopen tegen (8) Dit zijn agressieve rode bosmieren. Er naar kijken is geen probleem, maar er aan komen is niet verstandig.
Dit pad kent verder geen afslagen meer en voert ons helemaal terug tot aan de plek waar we onze wandeling begonnen. Maar ... wel aan de andere kant het grasveld en van het meertje. U kunt nog even rustig
gaan zitten of in de verschillende huisjes de informatie bekijken.
Een andere optie is een lekker kopje koffie bij Hotel-restaurant Zum Elsenbach. In de zomermaanden kunt u daar zelfs heerlijk op het terras zitten.
