Wandeling vanuit het Feriendorf-Frankenau naar Frebershausen
We beginnen de wandeling vanaf de parkeerplaats de Euler
(1)
. Als we de paden die vanaf die parkeer-
plaats vertrekken tellen, nemen we het derde pad van links. Dit is de weg met
markering 7.
Het eerste deel van de route is behoorlijk stijgend. Vlak na de eerste bocht naar rechts wordt het pad een stuk vlakker, maar blijft stijgen.
We blijven het pad volgen, waarbij we ons laten lijden door de paaltjes met daarop de twee gele symbolen. We passeren op een gegeven
moment de Dreiherrenstein. Deze grenssteen is de oudste grenssteen die er nog is. Deze steen geeft de grens aan tussen de voormalige
vorstendommen Kurfürstentum Hessen-Kassel, Großherzugtum Hessen-Darmstad en het Fürstentum Waldeck.
plaats vertrekken tellen, nemen we het derde pad van links. Dit is de weg metmarkering 7.
Het eerste deel van de route is behoorlijk stijgend. Vlak na de eerste bocht naar rechts wordt het pad een stuk vlakker, maar blijft stijgen.
We blijven het pad volgen, waarbij we ons laten lijden door de paaltjes met daarop de twee gele symbolen. We passeren op een gegeven
moment de Dreiherrenstein. Deze grenssteen is de oudste grenssteen die er nog is. Deze steen geeft de grens aan tussen de voormalige
vorstendommen Kurfürstentum Hessen-Kassel, Großherzugtum Hessen-Darmstad en het Fürstentum Waldeck.
Op een gegeven moment komen we op een kruising
(2)
, waar de wegbewijzering ons naar links stuurt. Dit is het pad dat eindigt bij de
Quernst-Kirche. Op de T-kruising voor de Quernstkriche (3) slaan we rechtsaf, in de richting van de Frankenauer Tor.
Na een paar honderd meter komen we bij een kort uitstapje van een andere route: het eologiestation, (4) aan de rechterkant van het pad.
We vervolgen onze weg en blijven nog steeds op
hetzelfde pad. We komen dan aan bij de WolfsGrube (5) .
Een Wolfsgrube is een gat met steile wanden, waarin
men in het verleden wolven probeerden te vangen. Er
werd aas in de kuil gelegd in de hoop dat de wolf daar
op af kwam en dan meer uit de kuil kon komen.
De oudste aanwijzing op het bestaan van deze Wolfs-
grube dateert uit 1749. Rond 1700 kwamen er in het
Kellerwald nog slechts enkele wolven voor. In 1739
werd de laatste wolvenjacht gehouden.
In de strenge winter van 1819/1820 dook er echter
ineens weer een wolf op. Dit was de laatste wolf die in
het Fürstentum-Waldeck werd geschoten.
Als we onze weg vervolgen komen we uit op het hoogste
punt van deze wandelroute: De Frankenauer Tor (6) .
Volgens de borden zitten we hier op 570 meter hoogte.
We nemen de afslag naar Frebershausen, en wandelen nu over een graspad. Gedurende de
komende anderhalve kilometer blijft het pad dalen en komen door een grote varieteit van bebossing.
Uiteindelijk komen we vlak voor Frebershausen uit bij een kruising (7) . Op deze kruising zijn er twee
richtingen aangegeven naar Frebershausen: een van 1,4 km en een van 0,8 km. Wij kiezen het pad dat ons in
0,8 km naar Frebershausen brengt. Het pad dat we nu volgen gaat op sommige stukken behoorlijk stijl omlaag.
Na 800 meter zien we de eerste huizen van het dorp Frebershausen. Vlak voor dat we bij deze woningen zijn slaan
we rechtsaf (8) , en wandelen we verder over een geasfalteerde weg. Deze weg gaat licht omhoog.
We komen dan op een T-kruising waar het geasfalteerde pad eindigt. (9) Wij nemen de afslag naar links. Het pad dat
we nu volgen is het absoluut zwaarste stuk in deze wandelroute. Over een afstand van 1.3 km stijgt dit pad maar
liefst 130 meter. Dit is dus een stijging van 10%.
Bovenop kunt u gelukkig wel even op adem komen op
een bankje met de naam Hermann’s Höhepunkt.
Het uitzicht richting Frebershausen vanaf dit punt is
schitterend.
Als We verder lopen volgen we de komende kilometers
weer de paaltjes met de twee gele symbolen en passeren
daarbij een aantal kruisingen. Zowel beukenbossen als
naaldbossen komen we tegen op dit stuk van de route.
Na ongeveer 1,5 km komen we een wegwijzer tegen die
ons de weg wijst naar de parkeerplaats de Euler. We slaan hier dus linksaf (10) .
Niet veel later komen we een wegwijzer die ons vertelt dat we rechts af moeten slaan om bij Dehnerts Grab (11) te komen. We volgen dus de route naar rechts.
Dehnerts Grab is het graf, midden in de bossen, van Johann Just Dehnert, een onderofficier van het Hessische Jäger
Corps. Dehnerts werd op 29-juli-1760, tijdens de 7-jarige oorlog bij de uitvoering van voorhoede acties door Franse
troepen doodgeschoten en hier begraven. Daarvoor had hij al verscheidene Fransen buiten gevecht gesteld.
We vervolgen onze weg langs Dehnerts Grab en komen uit op een smal en steil paadje dat naar beneden loopt.
Met name als het geregend heeft is het motto hier: goed uitkijken dat je niet uitglijdt.
Onderaan dit paadje slaan we rechtsaf en
vervolgen onze weg over een breed pad waar
men ook met bosbouw voertuigen komt.
De wegwijzer die hier staat geeft alleen aan dat
wij terug moeten om bij Dehnerts Grab te komen
en dat je hier niet met paarden mag komen.
Wij slaan echter gewoon rechtsaf en vervolgen
onze weg.
Dit pad heeft nauwelijks hoogteverschil en
loopt dus echt makkelijk.
Op een gegeven moment kunnen wij aan onze linkerhand (bij helder weer) in de verte het dorp Hüdingen zien liggen.
Na verloop van tijd komen we aan op een kruising waar we rechtsaf naar de Quernstkirche gaan en linksaf naar de Euler. De weg-
wijzer is ietwat verscholen achter de beukenstruiken. Wij kiezen voor linksaf en wandelen verder richting de Euler totdat we aan-
komen bij een bord welke ons rechtsaf stuurt naar de Euler en de Kellerwalduhr.
We volgen dit pad en zien even later het dorp Frankenau aan onze linkerhand (12) .
Als we de weg vervolgen, die nog steeds gelijdelijk omlaag voert, zien we op een gegeven moment het Feriendorf recht voor ons. (13) .
Op de kruising waar we dan op aankomen slaan we af naar rechts en vervolgen ons laatste stuk naar de Euler.
De laatste 200 meter van dit pad loopt weer omhoog, dus we sluiten deze wandeling af met nog even een laatste inspanning.
Quernst-Kirche. Op de T-kruising voor de Quernstkriche (3) slaan we rechtsaf, in de richting van de Frankenauer Tor.
Na een paar honderd meter komen we bij een kort uitstapje van een andere route: het eologiestation, (4) aan de rechterkant van het pad.
We vervolgen onze weg en blijven nog steeds op hetzelfde pad. We komen dan aan bij de WolfsGrube (5) .
Een Wolfsgrube is een gat met steile wanden, waarin
men in het verleden wolven probeerden te vangen. Er
werd aas in de kuil gelegd in de hoop dat de wolf daar
op af kwam en dan meer uit de kuil kon komen.
De oudste aanwijzing op het bestaan van deze Wolfs-
grube dateert uit 1749. Rond 1700 kwamen er in het
Kellerwald nog slechts enkele wolven voor. In 1739
werd de laatste wolvenjacht gehouden.
In de strenge winter van 1819/1820 dook er echter
ineens weer een wolf op. Dit was de laatste wolf die in
het Fürstentum-Waldeck werd geschoten.
Als we onze weg vervolgen komen we uit op het hoogste
punt van deze wandelroute: De Frankenauer Tor (6) .
Volgens de borden zitten we hier op 570 meter hoogte.
We nemen de afslag naar Frebershausen, en wandelen nu over een graspad. Gedurende de
komende anderhalve kilometer blijft het pad dalen en komen door een grote varieteit van bebossing.
Uiteindelijk komen we vlak voor Frebershausen uit bij een kruising (7) . Op deze kruising zijn er twee
richtingen aangegeven naar Frebershausen: een van 1,4 km en een van 0,8 km. Wij kiezen het pad dat ons in
0,8 km naar Frebershausen brengt. Het pad dat we nu volgen gaat op sommige stukken behoorlijk stijl omlaag.Na 800 meter zien we de eerste huizen van het dorp Frebershausen. Vlak voor dat we bij deze woningen zijn slaan
we rechtsaf (8) , en wandelen we verder over een geasfalteerde weg. Deze weg gaat licht omhoog.
We komen dan op een T-kruising waar het geasfalteerde pad eindigt. (9) Wij nemen de afslag naar links. Het pad dat
we nu volgen is het absoluut zwaarste stuk in deze wandelroute. Over een afstand van 1.3 km stijgt dit pad maar
liefst 130 meter. Dit is dus een stijging van 10%.Bovenop kunt u gelukkig wel even op adem komen op
een bankje met de naam Hermann’s Höhepunkt.
Het uitzicht richting Frebershausen vanaf dit punt is
schitterend.
Als We verder lopen volgen we de komende kilometers
weer de paaltjes met de twee gele symbolen en passeren
daarbij een aantal kruisingen. Zowel beukenbossen als
naaldbossen komen we tegen op dit stuk van de route.
Na ongeveer 1,5 km komen we een wegwijzer tegen die
ons de weg wijst naar de parkeerplaats de Euler. We slaan hier dus linksaf (10) .
Niet veel later komen we een wegwijzer die ons vertelt dat we rechts af moeten slaan om bij Dehnerts Grab (11) te komen. We volgen dus de route naar rechts.
Dehnerts Grab is het graf, midden in de bossen, van Johann Just Dehnert, een onderofficier van het Hessische Jäger
Corps. Dehnerts werd op 29-juli-1760, tijdens de 7-jarige oorlog bij de uitvoering van voorhoede acties door Franse
troepen doodgeschoten en hier begraven. Daarvoor had hij al verscheidene Fransen buiten gevecht gesteld.
We vervolgen onze weg langs Dehnerts Grab en komen uit op een smal en steil paadje dat naar beneden loopt.
Met name als het geregend heeft is het motto hier: goed uitkijken dat je niet uitglijdt.
Onderaan dit paadje slaan we rechtsaf en vervolgen onze weg over een breed pad waar
men ook met bosbouw voertuigen komt.
De wegwijzer die hier staat geeft alleen aan dat
wij terug moeten om bij Dehnerts Grab te komen
en dat je hier niet met paarden mag komen.
Wij slaan echter gewoon rechtsaf en vervolgen
onze weg.
Dit pad heeft nauwelijks hoogteverschil en
loopt dus echt makkelijk.
Op een gegeven moment kunnen wij aan onze linkerhand (bij helder weer) in de verte het dorp Hüdingen zien liggen.
Na verloop van tijd komen we aan op een kruising waar we rechtsaf naar de Quernstkirche gaan en linksaf naar de Euler. De weg-
wijzer is ietwat verscholen achter de beukenstruiken. Wij kiezen voor linksaf en wandelen verder richting de Euler totdat we aan-
komen bij een bord welke ons rechtsaf stuurt naar de Euler en de Kellerwalduhr.
We volgen dit pad en zien even later het dorp Frankenau aan onze linkerhand (12) .
Als we de weg vervolgen, die nog steeds gelijdelijk omlaag voert, zien we op een gegeven moment het Feriendorf recht voor ons. (13) .
Op de kruising waar we dan op aankomen slaan we af naar rechts en vervolgen ons laatste stuk naar de Euler.
De laatste 200 meter van dit pad loopt weer omhoog, dus we sluiten deze wandeling af met nog even een laatste inspanning.
